27/02 tot 11/03 Lombok
----------------------------------------
27/02 vliegen wij met Lion Air naar Lombok, de stoelen, klein en met bekleding gemaakt van een soort leer zitten onaangenaam. Eten en drinken wordt niet verstrekt, drinken dient gekocht te worden. Gelukkig duurt het vliegen niet al te lang. Nadat onze bagage na een behoorlijke tijd wachten eindelijk van de band komt gaan we naar buiten waar de chauffeur reeds op ons staat te wachten om ons naar het hotel Mascot te Senggigi te brengen ( via Internet geregeld 12 nachten slapen in de Luxe kamer + halen en brengen totaal Rp. 4.5 Mln.) Het hotel blijkt direct aan het strand te liggen terwijl er ook meerdere restaurants binnen loopbereik aanwezig zijn. De kamer is eenvoudig en er is ook duidelijk achterstallig onderhoud maar alles bj alles bevalt het hotel ons wel. We gaan lekker eten, napraten en slapen.
.
28/02 , 01/03 en 02/03 besluiten wij te besteden aan luieren, boeken lezen en wandelen langs het strand, bevalt ons uitstekend.
03/03 hebben wij een motor Honda Tiger gehuurd (prijs per dag. Rp. 85.000) voor een aantal dagen en gaan gelijk de omgeving verkennen met name de weg voorbij Senggigi. Heel mooi met veel groen en fraaie uitzichten op de zee. In de avond weer wat eten ( gemiddeld blijken wij voor het avondeten (Grote fles Bintang, hoofdgerecht en nagerecht) Rp. 160.000 te betalen. Dag weer ten einde.
04/03 begint slecht. Door een inschattingsfout van Rob knallen wij direct na het verlaten van het hotel op een andere motor. Rob mankeert nauwelijks iets maar Maria heeft stevige pijn aan het been. De andere motor is licht beschadigd en wij kopen onze fout maar af met Rp. 200.000. Vervolgens gaan we alsnog een eind rijden. Bezichtigen een aantal Chinese graven,
een aantal boten en laten voor Rp. 20.000 de motor nakijken en een 2e hands spiegel monteren. We rijden langs diverse leuke weggetjes en hebben in de diverse kampungs behoorlijk veel bekijks. Het begint te regenen, reden voor ons om te besluiten nadat de regen ophoudt om terug te keren naar huis. Dag ten einde.
05/03 komen wij niet echt op gang, in de middag willen we met de motor weg maar nu komt de verhuurder van de motor aan, had gehoord van ons ongeluk en stelt vast dat er van alles aan de motor beschadigd is. Hoewel behoorlijk overdreven kan je er niet omheen dat er wat stuk is dus begint nu het grote onderhandelen, beginnend met de eis tot betaling van US 250,00 (jawel) komen wij uiteindelijk tot een schikking van Rp. 600.000 met teruggave van de motor.De eigenaar van de motor genaamd Mohammed wordt na het afhandelen van deze zaak toeschietelijker en adviseert Maria voor haar been “ kayu putih “ te gebruiken. Een advies die wij later opgevolgd hebben en waarbij inderdaad bleek dat het been verrassend snel geneest. Ook blijkt dat zijn broer ons wel wilt rondrijden voor een bedrag van Rp. 350.000 per dag. Omdat dit bedrag zeer redelijk is, accepteren wij dit aanbod voor 08/03. Na enige tijd nemen wij afscheid van elkaar en vullen de rest v.d. dag met zwemmen (Maria) eten etc.
.
06/03 en 07/03 gebruiken we weer als rustdagen met zwemmen, wandelen , eten etc.
.
08/03 Staat ietwat laat een soort gids bij de receptie die een aardige man blijkt te zijn met een goede auto en een chauffeur. Volgens ons niet een broer van, maar wat kan ons dit eigenlijk schelen. Eerst naar Pura Lingsar met o.a. de bekende ei etende en vaak niet zichtbare alen, niet overdreven interessant. Volgende stop is het plaatsje Telebatu waar wij wat gaan lunchen, maar alvorens dit te doen worden wij aangesproken door een klein mannetje dat redelijk Nederlands spreekt en ons vraagt of wij interesse hebben in een kleine wandeling o.a. door de kruidentuin. Hij weet ons inderdaad veel te vertellen over allerlei soorten aanwezige vruchten, kruidnagel etc. en brengt ons vervolgens naar sawah’s waarbij de kleine wandeling toch ruim een uur blijkt te duren en best pittig voor onze benen is. Alles bij alles toch een heel leuke en verrassende trip en wij belomen de man met Rp. 70.000 waarmee hij zeer gelukkig is, hierna alsnog de lunch die lang op zich liet wachten en ook nog van geringe kwaliteit blijkt te zijn. Vervolgens via een leuke route naar Masbagiek waar in de middag een veemarkt zou moeten zijn. Die was er dan ook, kompleet met verkopers van allerlei gereedschappen, textiel, tabak maar ook een paar heren die vol vuur medicijnen voor alles wat je aan ziekten kan bedenken, aan de man brachten, Paarden, stieren, geiten ed. stonden hier, maar hoe het handelen gaat is ons niet duidelijk geworden. Een zeer aparte ervaring.
Omdat Rob zich zowel gisteren als vandaag wat grieperig voelt,op de terugweg een middel hiervoor bij de apotheek gehaald, nu maar hopen dat dit helpt. Hierna moe en tevreden naar huis etc.
.
09/03 Hebben we de gids en auto maar weer bestelt en gaan naar Gunung Pengsung. Dit is een berg met hoog boven een hindoetempel. Vooraf had de gids pinda’s gekocht omdat er ook apen zouden zijn. Wij dienen eerst (weer) een donatie te doen en krijgen een sjerp omgedaan, inmiddels heeft zich ook een speciale gids gemeld die wat aapachtige geluiden maakt en hiermede inderdaad een aantal apen laat komen. De groep wordt al gauw groter en enkele apen worden ook wat brutaal, vervolgens naar boven. Jawel je gelooft het niet, steeds maar weer treden die ook nog eens zeer onregelmatig van hoogte zijn. Na weet ik veel hoeveel treden moet Maria afhaken en gaat Rob verder met de gids. Het uitzicht boven is inderdaad indrukwekkend, je kan zelfs Bali zeer duidelijk zien. Vervolgens alle treden weer terug, inmiddels zijn de apen wel verdwenen en zijn wij doodmoe. Nemen afscheid van onze nieuwe vriend en gaan gauw in de auto uitrusten. Verder naar een dorpje (naam vergeten) met als specialiteit dat men hier grote potten bakt. Worden een pottenbakkerij annex winkel ingeloodst waar wij geen echte pottenbakker aan het werk zagen en dus gelijk maar weer verder trokken nu naar een dorp (ook weer naam vergeten) waar men nog aan huis allerlei kleden weeft Ook hier dienen wij gebruik te maken van een gids die ons een behoorlijk deel van het dorp alsmede een aantal wevende dames laat zien, best wel interessant. Vervolgens naar de bekende winkel waar wij ondanks zijn smeekbeden toch geen kleed hebben gekocht, wel de man een ruime fooi gegeven en hup nu naar een traditioneel Sasakdorp. Ook hier komt een gids aanrennen, maar nu weigeren wij, we willen dit dorp ongestoord zelf kunnen bezoeken, hoewel de gids wat zat te mopperen toch het dorp ingelopen. Gelukkig bleek dit dorp minder een toeristisch gebeuren als wij eerder gevreesd hadden, gekeken naar het dorpsleven, hoe men koffie brandt (pikzwart ) en wat met lokale schonen gebabbeld, Hierna vertrokken naar Kuta, waar het strand een uiterst desolate indruk maakt en wij naar een restaurant gaan voor de lunch. Deze was nauwelijks te eten en wij vertrekken hier dus maar snel voor het laatste doel van deze dag, t.w. Pasar Sweta. Dit is zo’n beetje de grootste openluchtmarkt van Lombok en waar niet alleen groente en fruit verkocht wordt maar ook vis, textiel, gereedschappen, onderdelen voor de karren en ga zo maar door. Een boeiend geheel waar wij wat langere tijd ronddwalen maar door een beginnende regen besluiten de auto weer op te zoeken. Hierna naar huis, einde dag.
.
10/03 Is wederom een rustdag met weinig spannends.
.
Reacties