Indonesie 2012 (vervolg 3)

 

06-03 t/m 08-04-2012 Puri Kelapa Cottages Sanur

Deze volle maand zitten wij in PKC en omdat wij verwachten niet al te veel spannende dingen mee te maken, pak ik van deze periode alleen de highlights !

De eerste 2 weken maken wij dagen met constant regen mee, zelfs een dag en een nacht continu regen,iets wat wij ons niet kunnen herinneren ooit meegemaakt te hebben. Ergens lees ik dat het bijzonder slechte weer te maken zou hebben met een orkaan ergens in de buurt van Australie. Soms begint de dag stralend mooi en denk je “he he eindelijk mooi weer “ komt er zonder waarschuwing een enorme hoosbui ! In deze periode doen wij heel weinig en hangen wat bij het zwembad.

De dag van de Melastieceremonie (20/03), (de dag dat de tempelattributen bij de zee ceremonieel dienen te worden gereinigd en de deelnemers op hun paasbest gekleed zijn) begint met een lichte regenbui maar eindigt met een fikse stortbui. Zielig voor de mensen.

In de avond van de 22e worden de ogoh-ogohs weer rondgedragen (zie eerdere postings) , gelukkig is het dan stralend weer. De dag hierop volgend is  Nyepi of te wel de dag der stilte (zie eerdere jaren), ook dan is het redelijk weer. 

Hoewel het na deze dag toch af en toe nog regent, is het gelukkig niet meer zo lang en ook niet meer zo heftig. Wij gaan nu wat actiever worden en gaan regelmatig te voet langs het strandpad (toch een paar km. lang !).

Per taxi bezoeken wij de Galeria Mall (waar wij heerlijk indon. hebben gegeten !) en op een andere dag de Pasar Burung en de Kunst Pasar. De Pasar Burung (vogeltjes markt) kenmerkt zich zoals vele dergelijke markten in Indonesie door grote dieren in te kleine hokken, illegale verkoop van allerlei diersoorten etc. Dierenliefhebbers kunnen dergelijke markten beter overslaan ! De kunstmarkt is inmiddels ook een aanfluiting, veel rommel en tegen belachelijke prijzen, de gewone markt bij Badung is inmiddels ook verandert, het rommelige is verdwenen en de markt oogt nu “netjes “ voor ons eerlijk gezegd geen verbetering.

Zelfs de markt in Sanur is verandert, vroeger een rommelige markt met doorelkaar eetkraampjes, textielverkopers en verkopers van andere snuisterijen, is het nu ruim opgezet met brede looppaden, dus een hoop kraampjes zijn verdwenen !

Vorige jaren keken wij nogal minachtend naar de fietsers op het strandpad, wij zijn echter nu ook bezweken en huren regelmatig een fiets. Eerlijk is eerlijk, je komt overal aanmerkelijk sneller en je rijdt ook wat gemakkelijker verder weg.

Wat tijdens onze tochten ook opvalt, is de investeringsdrift, overal zie je gebouwen in aanbouw of af, meestal bedoelt als hotel. Een restaurant dat al zeer lang aan het strandpad ligt, Bonsai, is van het ene moment op het andere door een hekwerk omringt, dus gesloten. Men zegt dat alles wordt neergehaald om plaats te maken voor een nieuw 5* sterren hotel , een verbetering ?

Op 3-4 hebben wij transport besteld bij Ubudtaxi, we willen naar de Botanische Tuinen in Bratan. Voor Rp. 450.000 zullen wij gebracht worden. De chauffeur stelt voor eerst even bij een plantage te kijken, nu ja waarom niet ! Een meisje laat een paar plantjes zien van resp. cacao, tjabe en koffie. Het blijkt uiteindelijk te gaan om een bedrijf dat de zg. duurste koffie van de wereld produceert, de zg. Koffie Luwak , eigenlijk kort gezegd de poep van een chivetkat, de Lawak. Niet geproefd, was te duur en wij zijn toch niet zo gek op koffie. Verder naar de tuinen,alsmede de daarbij in de buurt liggende watertempel. Wij hadden eerder verzocht om niet al te snel te rijden, nu dit wordt bijna letterlijk genomen, want wij kruipen zowat, verzoeken om toch wat harder te rijden worden wel beloond maar voornamelijk door nog langzamer te rijden ! Wij stijgen gestaag maar ook de lucht wordt steeds donkerder. In de tuinen begint het te druppelen welke overgaat in een zware regenbui. Wij bekijken wat gebouwen met cactussen en gaan voor de rest met de auto de tuinen bekijken, eigenlijk niet erg interessant, grote velden doorsneden door brede rijwegen met voornamelijk bomen. Door de regen verder, nu naar Pura Ulun Danau Bratan, de bekende watertempel. Aldaar hoost het en tegenwoordig moet je ook nog kaartjes kopen, een kombinatie die ons doet besluiten maar terug naar Sanur te gaan. Naar beneden rijdend wordt het al snel droog en gaan wij de Mengwi tempel bekijken, ook hier moet je sinds begin dit jaar een kaartje kopen, toch maar gedaan anders zie je helemaal niets !

De rest van de tijd besteden wij aan het echte strandleven of te wel in een ligstoel aan het strand proberen te bakken en wat rondfietsen. Einde     

.